κροτησίγομφος

κροτησίγομφος, -ον (Α)

αυτός τού οποίου τα δόντια κροταλίζουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κροτησ- τού κροτῶ (πρβλ. κρότησ-ις) + γόμφος. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος*].